मंगेश केशव पडगांवकर महाराष्ट्र, भारत के एक मराठी कवि हैं। उनका जन्म 10 मार्च, 1929 को महाराष्ट्र के सिंधुदुर्ग जिले के वेंगुरला में हुआ था। उन्होंने यशोदा पडगांवकर से शादी की है और उनके तीन बच्चे हैं, डॉ। अजीत पडगांवकर, अभय पडगांवकर और अंजलि कुलकर्णी। वे भारत के मशहूर और बेहद्द प्रचिलित कवियों में से एक है| वे मराठी साहित्य के जाने माने कवी है|
Mangesh padgaonkar marathi kavita
पाऊस आला रे आला
धारा झेला रे झेला
झाडे झाली हिरवी गाणी
रुणझुण पैंजण पानोपानी
सुगंध ओला रे ओला
पाऊस आला रे आला
काळ्या काळ्या नौकेपरी ढग
झुलू लागले क्षितिजावर बघ
डोंगर न्हाला रे न्हाला
पाऊस आला रे आला
कधी अचानक येतो म्हणतो
येताच नाही चकवा देतो
रिमझिम झाला रे झाला
पाऊस आला रे आला
पाऊस गाण्यासवे मुलांच्या
हळव्या गंधासवे फुलांच्या
गाणे झाला रे झाला
पाऊस आला रे आला
Mangesh padgaonkar poem
भेट तुझीमाझी स्मरते अजुन त्या दिसाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
कुठे दिवा नव्हता, गगनी एकही न तारा
आंधळ्या तमातुन वाहे आंधळाच वारा
तुला मुळी नव्हती बाधा भीतिच्या विषाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
क्षुद्र लौकिकाची खोटी झुगारून नीती
नावगाव टाकुन आली अशी तुझी प्रीती
तुला मुळी जाणिव नव्हती तुझ्या साहसाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
केस चिंब ओले होते, थेंब तुझ्या गाली
ओठांवर माझ्या त्यांची किती फुले झाली
श्वासांनी लिहिली गाथा प्रीतिच्या रसाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
सुगंधीच हळव्या शपथा, सुगंधीच श्वास
स्वप्नातच स्वप्न दिसावे तसे सर्व भास
सुखालाहि भोवळ आली मधुर सुवासाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
Mangesh padgaonkar prem kavita
भातुकलीच्या खेळामधली राजा आणिक राणी
अर्ध्यावरती डाव मोडला, अधुरी एक कहाणी ॥धृ॥
राजा वदला, “मला समजली, शब्दांवाचुन भाषा
माझ्या नशिबासवे बोलती तुझ्या हातच्या रेषा”
का राणीच्या डोळां तेव्हा दाटुनि आले पाणी ? ॥१॥
राणी वदली बघत एकटक दूरदूरचा तारा
“उद्या पहाटे दुसर्या वाटा, दुज्या गावचा वारा”
पण राजाला उशिरा कळली गूढ अटळ ही वाणी ॥२॥
तिला विचारी राजा, “का हे जीव असे जोडावे?
का दैवाने फुलण्याआधी फूल असे तोडावे?”
या प्रश्नाला उत्तर नव्हते, राणी केविलवाणी ॥३॥
का राणीने मिटले डोळे दूर दूर जाताना?
का राजाचा श्वास कोंडला गीत तिचे गाताना?
वार्यावरती विरून गेली एक उदास विराणी ॥४॥
मंगेश पाडगावकर कविता संग्रह
भेट तुझीमाझी स्मरते अजुन त्या दिसाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
कुठे दिवा नव्हता, गगनी एकही न तारा
आंधळ्या तमातुन वाहे आंधळाच वारा
तुला मुळी नव्हती बाधा भीतिच्या विषाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
क्षुद्र लौकिकाची खोटी झुगारून नीती
नावगाव टाकुन आली अशी तुझी प्रीती
तुला मुळी जाणिव नव्हती तुझ्या साहसाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
केस चिंब ओले होते, थेंब तुझ्या गाली
ओठांवर माझ्या त्यांची किती फुले झाली
श्वासांनी लिहिली गाथा प्रीतिच्या रसाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
सुगंधीच हळव्या शपथा, सुगंधीच श्वास
स्वप्नातच स्वप्न दिसावे तसे सर्व भास
सुखालाहि भोवळ आली मधुर सुवासाची
धुंद वादळाची होती रात्र पावसाची
Marathi Kavita On Rain
पाऊस कोसळे हा
अंधारले दिसे
डोळे भरून आले
माझे असे कसे?
गेल्या बुडून वाटा
गेली बुडून राने
झाले उदास गाणे
माझे असे कसे?
या पावलांस लाटा
ओढून खोल नेती
हे प्राण ओढ घेती
माझे असे कसे?
का सांग याद येते?
एकांत हा सभोती
हे सूर डोह होती
माझे असे कसे?
Prem Kavita
ऊपर हमने आपको Bal Kavita Sangrah, मंगेश पाडगावकर यांच्या कविता, गाणी, कविता संग्रह pdf, मंगेश पड़गाओंकर की मराठी में कविताए, मंगेश पड़गाओंकर मराठी कविता, मंगेश पड़गाओंकर की प्रसिद्ध रचनाए, Marathi Kavita Books, Mangesh Padgaonkar Chya Kavita, पड़गाओंकर कविता इन मराठी, आदि की जानकारी दी है जिसे आप किसी भी भाषा जैसे Hindi, हिंदी फॉण्ट, मराठी, गुजराती, Urdu, उर्दू, English, sanskrit, Tamil, Telugu, Marathi, Punjabi, Gujarati, Malayalam, Nepali, Kannada के Language व Font में साल 2007, 2008, 2009, 2010, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017 का full collection जिसे आप अपने स्कूल व सोशल नेटवर्किंग साइट्स जैसे whatsapp, facebook (fb) व instagram पर share कर सकते हैं|
हात तुझा हातातुन
धुंद ही हवा
रोजचाच चंद्र आज
भासतो नवा
रोजचेच हे वारे
रोजचेच तारे
भासते परि नवीन
विश्व आज सारे
ही किमया स्पर्शाची
भारते जीवा
या हळव्या पाण्यावर
मोहरल्या छाया
मोहरले हृदय तसे
मोहरली काया
चांदण्यात थरथरतो
मधुर गारवा
जन्म जन्म दुर्मिळ हा
क्षण असला येतो
स्वप्नांच्या वाटेने
चांदण्यात नेतो
बिलगताच जाईचा
उमलतो थवा
क्षणभर मिटले डोळे
सुख न मला साहे
विरघळून चंद्र आज
रक्तातुन वाहे
आज फुले प्राणातून
केशरी दिवा
